Cnotki

virgin by armene from DeviantArt

Temat zaczerpnięty z listy życzeń pod moim przedurlopowym postem- trwanie w czystości pomimo bycia w związku.

Ja tego nie rozumiem. Nie rozumiem postawy takich dziewczyn- często kobiet, nie rozumiem co nimi kieruje, skąd taki pomysł i za cholerę nie rozumiem ich zdziwienia kiedy facet w końcu odchodzi. No bo powiedzmy sobie szczerze- jesteśmy dorosłymi ludźmi, mamy swoje potrzeby, które chcielibyśmy zaspokajać. Zwłaszcza będąc z kimś w związku. Przecież trzymanie się za rączki i całowanie w czółko na długo nie wystarczy.  Dużą część w takim zachowaniu na pewno odgrywa wychowanie- jak się dziewczynka w dzieciństwie nasłuchała, że ma się szanować, trzymać wianuszek dla tego jedynego, bo inaczej mąż nie będzie jej szanował jeśli nie wyczeka z tym na niego, to później psychika może być trochę skrzywiona. Ale nie dajmy się zwariować- mamy XXI wiek, informacji o świecie i ludziach nie czerpiemy już tylko i wyłącznie z opowieści babci na dobranoc, więc jakim cudem taka postawa utrzymuje się wśród dziewczyn? Jak to się dzieje, że potrafią tak trzymać swojego ukochanego na dystans? Może ja jestem jakaś nienormalna, ale zawsze wydawało mi się, że skoro dwoje ludzi się kocha i chce być razem, to w każdym aspekcie. Przecież co jest złego w tym, że się pójdzie do łóżka z mężczyzną, ż którym aktualnie tworzy się szczęśliwą parę nawet jeśli w przyszłości związek ma się rozlecieć? To co, to wtedy trzeba już tylko żałować tego, że się puściło z kimś, kto jednak nie będzie naszym mężem? Pierdolenie. Ja rozumiem, że będąc dziewicą nie wskoczy się do wyra pierwszemu lepszemu- sama nią w końcu kiedyś byłam. A im dłużej trwa się w tym dziewictwie, tym trudniej będzie z przełamaniem się przed pierwszym razem. I naprawdę rozumiem, że dziewczyna potrzebuje czasu, żeby poznać partnera, zaufać mu, być pewną, że jest on tego wart. No ale kurwa bez przesady! Ile można go tak trzymać? Pół roku, to jest moim zdaniem zdecydowane maksimum. Nawet bardzo kochający facet może po prostu nie wytrzymać dłuższego czekania. Ale niektóre potrafią tak trzymać rok, dwa, trzy… A później się dziwią: „Odszedł ode mnie. Czy to dlatego, że nie uprawialiśmy seksu? Ale przecież mówił, że kocha. Gdyby naprawdę kochał, to by poczekał.”- przecież kurwa czekał! Tylko ile można. Każdy prędzej czy później wymięknie. Chyba, że będzie sobie trzepał po kątach, albo posuwał inne. Ale i z tym sobie dziewczyny radzą- macanki i seks oralny wchodzi w grę, byleby do stosunku płciowego nie doszło. I tu się znowu ujawnia moje zacofanie, bo tego nie czaję totalnie. Dla mnie seks oralny zawsze był bardziej intymny od klasycznego stosunku. Przecież podczas seksu oralnego dajemy przyjemność swojemu partnerowi nie myśląc nawet o swoich potrzebach. Dlaczego więc miałabym to robić z kimś, kogo nie jestem pewna? Swojego pierwszego loda zrobiłam sporo czasu po swoim pierwszym seksie. I naprawdę nie rozumiem umniejszania wartości seksu oralnego. „Kochać się nie będziemy, bo nie jestem gotowa, ale mogę Ci zrobić loda.”- no bez sensu. Ktoś napisał wtedy w komentarzu, że dziewica, to dziewczyna ułomna seksualnie. Jeśli zachowuje się w ten sposób, to na pewno ma jakiś problem. Ale z jednej strony ja je trochę podziwiam- mieć faceta przy sobie i wstrzymywać się tyle czasu? Jak silną wolę trzeba mieć, żeby to się udało. Jak wielkie samozaparcie w dążeniu do celu, żeby odmówić mężczyźnie kiedy dobiera się do Ciebie, Twoje ciało ogarniają dreszcze przyjemności, cipka robi się mokra i domaga więcej i więcej, a jednak umie się odmówić. Albo właśnie wcale tak nie jest, one się nie podniecają i mają po prostu zerowe libido, a faceta potrzebują tylko do założenia rodziny…

A Wy mieliście przygody z takim zjawiskiem?

Dziewczyny- zdarzyło Wam się przetrzymać trochę faceta?

Chłopaki- trafiliście na taką oporną kiedyś?