Jak dużo to już za dużo?

Wiadomo, że w dzisiejszych czasach kiedy już dzieciaki w gimnazjum obciągają sobie w kiblach, a w ramach urozmaicenia imprez urządzają grupowe orgietki każdy ma już jakiś bagaż doświadczeń.

Kiedy na porządku dziennym są rozmowy o doświadczeniach seksualnych, a kobiety zamiast nieśmiało spuszczać wzrok na najmniejsze wzmianki o seksie, śmiało dyskutują o swoich przygodach i podbojach. Coraz więcej facetów zdecydowanie deklaruje, że wolałoby się związać z doświadczoną kobietą, a nie z dziewicą, która nie wie, co ma ze sobą w łóżku robić. Kobiety też nie są już takie chętne jak dawniej do trzymania dziewictwa do ślubu. Niby wszystko ok., ale jednak zawsze jest jakiś problem. I tutaj pada pytanie: „Jak dużo to już za dużo?” Ilu partnerów wypada nam zaliczyć? Do ilu się przyznawać? Jak wielu poprzedników nasz obecny partner jest w stanie zaakceptować, a przy jakiej liczbie ucieknie gdzie pieprz rośnie?

Niestety nie ma dokładnie określonej cyferki, która uznawana jest za złoty środek. Prawda jest taka, że mamy prawo pieprzyć tyle osób, ile nam się tylko podoba. Dopóki sami siebie szanujemy i czujemy się dobrze ze swoimi wyborami, to chyba wszystko w porządku. Ale jednak kiedyś może przyjść taki moment, że zechcemy się z kimś związać, być tylko z nim, a wtedy prędzej czy później temat może wypłynąć. I co wtedy? Pewne powiedzonko mówi, że do każdej liczby podanej przez kobietę w takim przypadku należy dodać jeszcze 3, a w przypadku faceta odjąć 3, żeby otrzymać prawdziwą wersję. Moim zdaniem, to bzdura i gdybym sama doszła do takiego wyniku, że wolałabym go zaniżać, to na pewno byłoby to więcej niż 3 ;D Ja jednak jestem za tym, żeby mówić prawdę. Kłamstwo ma krótkie nogi i prędzej czy później może wyjść na jaw, a wtedy dopiero będzie przypał. Możemy się wygadać po pijaku, zapomnieć jaką cyferkę podałyśmy, wspomnieć o kimś, kogo wcześniej nie umieściłyśmy na liście. Po co ryzykować? Lepiej od razu powiedzieć prawdę i pomóc partnerowi się z nią uporać. O ile same nie wstydzimy się swoich doświadczeń, a poprzedni partnerzy seksualni nie są liczonymi w dziesiątkach czy setkach dyskotekowymi przygodami w kiblu, to partner jakoś się z tym upora.

A dlaczego niektórym facetom tak ciężko zaakceptować ilość poprzedników? Mi się wydaje, że są dwa główne powody tego. Po pierwsze niepewność- wiadomo, że chcą uchodzić w oczach swojej kobiety za nieziemskich kochanków, a wraz z liczbą jej byłych podnosi się poprzeczka. Boją się, że mogą nie sprostać jej wymaganiom. A po drugie, w pewnym momencie, przy dużej ilości partnerów, spoglądają już na dziewczynę inaczej. Z ich wymarzonej partnerki zmienia się w pospolitą szmatę, którą miało już pół miasta. Przy każdym spacerze patrzyłby na przechodniów i zastanawiał się czy z nim też już spała. Nikt nie lubi zużytych rzeczy, a przy zbyt dużym wyniku taka właśnie kobieta może się wydać i nic dziwnego, że facet nie będzie chciał ust, w których przebywały kutasy połowy miasta.

Mi się zawsze wydawało, że w momencie kiedy przekroczę 10 i dojdę do wyników dwucyfrowych, to już będzie trochę za dużo. I chociaż uwielbiam seks i mam na swoim koncie także jednorazowe przygody, to jednak mam taką swoją granicę. I okazuje się, że nie tylko ja ją ulokowałam w tym miejscu. Wielu facetów też przyznaje, że „za dużo” zaczyna się wraz z wynikiem dwucyfrowym. Także jeśli nie jesteście pewne czy partner będzie w stanie zaakceptować Wasze podboje i jesteście zdecydowane na zaniżenie swojego wyniku, to najbezpieczniej będzie podać liczbę w tych okolicach. Ewentualnie wybrać zbliżoną do wyniku partnera, wtedy nie powinien się oburzać. Tylko pamiętajcie jaką podałyście, żeby nie było siary;)

A Wy macie jakieś przygody z tym związane? Usłyszeliście kiedyś, że macie za dużo na koncie? Zrezygnowaliście z kogoś przez jego bagaż? A może wolicie nawet nie poruszać tego tematu?